Ostatnio bawię się w same eksperymenty. Marzył mi się cieniowany sweter. Kupiłam więc włóczkę Himalaya Everyday. Pierwszy raz ją widziałam. Kolory moje. Kupiłam na próbę. Próba skończyła się swetrem. Zalety włóczki są takie, że jest mega wydajna i świetnie się z niej robi, bo się nie rozwarstwia. Jest dość cienka. Robiłam na drutach 3 z żyłką wyłącznie dla tego, że takie druty łatwiej jest zabrać np do pociągu. Jedyne co mnie rozczarowało to, to, że sweter wyszedł w paski. Są wyraźne przejścia, a nie rozmycia jak miałam nadzieję, że będą. Muszę się przyzwyczaić do efektu.

Na banderoli włóczki jest informacja, że nie będzie się mechacić. Sprawdzimy. 

Sweter wykonany zwykłym ściegiem oczka prawe, oczka lewe. Ściągacz 1 prawe, jedno lewe. 

Przód i tył 100 oczek na ściągacz. Nad ściągaczem dodane oczka. Rękawy proste. Rozmiar 36/38. 

Poniżej prezentuję zdjęcia swetra. O tej porze roku trudno jest zrobić dobre zdjęcia ponieważ aura nie sprzyja. Nic może będzie coś widać. 

Zawsze planowałam zrobić bransoletkę czarną ze złotym ornamentem. Długo szukałam natchnienia w sieci dokładnie wiemy gdzie. Znalazłam. Przepiękny wzór, płatny. Cena w stosunku do jakości minimalna. Chęć posiadania bransoletki była tak silna, że kupiłam wzór w sklepie internetowym, który miał zawieszoną działalność. Załoga sklepu była tak wyrozumiała, że ma to. 

Niniejszy post powstał na podstawie wyłącznie mojego subiektywnego doświadczenia, które wcale nie musi przekładać się na inne osoby. Podaję również linki do stron z których uczyłam się podanych poniżej technik. 

Sznur ten wykonywany jest tradycyjnie za pomocą szydełka i nawleczonych na nitkę koralików. Z mojego doświadczenia ta technika nadaje się do wykorzystania podczas wykonywania naszyjników, które w obwodzie mają 5-7 koralików toho 11/0. Podczas wykonywania grubszych sznurów można zauważyć zapadanie się koralików. Praca też jest bardziej sztywna. Tej techniki nauczyłam się z kursu Weraph zamieszczonego tutaj.

Nawlekając odpowiednio sekwencje koralików można uzyskać efekty jak poniżej na zdjęciach. 

Ukośnik szydełkowo -koralikowy 

Capricho

Bransoletki Capricho wykonywane są igłą i nitką na siatce z koralików. w kolejnym kroku montowane są na siatce koraliki. Jak wykonać taką bransoletkę można zobaczy tutaj . Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w zależności od rodzaju i wielkości koralików montowanych na siatce można uzyskać różny efekt. Wykorzystując koraliki-kryształki oponki można uzyskać bardziej zaokrąglony kształt niż jak wykorzysta się np. koraliki bardziej wydłużone. Pierwsze dwa zdjęcia pokazują efekt z kryształkami oponkami, trzecie z wydłużonymi hematytami w kształcie zbliżonym do fire polish.

Spirala Cellini

Biżuteria wykonywana ta techniką jest bardzo efektowna ale i pracochłonna zarazem. Spiralę Cellini wykonuje się za pomocą igły i nitki wykorzystując technikę okrągłego peyote stitch. Jak zacząć można sprawdzić tutaj.
Poniżej moje prace wykonane ta techniką. Ja osobiści wykonuję spiralę wykorzystując cienką żyłkę wędkarską kupioną w sklepie sportowym na stosownym dziale.  Gdy używałam nici zdarzyło się, że nie dały rady i pękły. Żyłka ma jeszcze kolejna zaletę jaką jest to, że jej nie widać.

Peyote stitch 

Lubię zimę jak jest stabilna. Lekki mróz i płatki śniegu skrzące się w słońcu i da się żyć. Nie to co w ostatni weekend -21 stopni to szok. Siedziałam w domu i tworzyłam. Trochę biżuterii i trochę drutów.

Od pewnego czasu zmuszona zostałam do korzystania z komunikacji zbiorowej, żeby dostać się w różne miejsca miasta. Bardzo dawno tego nie robiłam i jestem pozytywnie zaskoczona. Zmienił się tabor, rozkład jazdy i ilość osób. Jedyne co się nie zmieniło to punktualność. W Krakowie można zaobserwować znikające z rozkładu tramwaje jak również względność czasu. Tramwaje znikają z wyświetlaczy na przystankach i w rzeczywistości również. Minuta potrafi trwać sześć, jak również dziesięć minut, minutę.

Takie czary. Pomocny w przetrwaniu tego okazał się komplet. Czapka i komin wykonane na drutach.

Wzór na czapkę kiedyś znalazłam i Internecie. Przeszedł małą modyfikację i ewolucję. Komplet wykonany z kompletnie nie gryzącej włóczki Dora  Jest tam miła w dotyku, że nawet ja daję radę w czapce i nie narzekam. Aktualnie najnowsza wersja prezentuj się tak:

Kiedyś chciałam umieć wszystko na raz. Sznury szydełkowe, płaskie bransoletki, tkanie na krośnie, haft koralikowy i tak dalej...

Realizuje te marzenia jedno po drugim. Przyszedł teraz czas na krosno. Krosna sklepowe albo są funkcjonalne i mega drogie albo nie funkcjonalne i tanie. Z kłopotu wybawił mnie mąż. Rzut oka na zdjęcia i internecie i powstało moje własne. Deseczka, dwie śruby kilka nakrętek, cztery blaszki i jest gotowe. 

Poniżej bransoletka tkana na krośnie i jej proces powstawania. 

Labladoryt...

Labradoryt nazywany jest "Świątynią Gwiazd" i przynosi jasność myśli jednocześnie otwierając na  mądrość Wszechświata. Uważany jest za kamień przynoszący ulgę przy stanach niepokoju, beznadziejności i depresji, zastępując je entuzjazmem, wiarą w siebie i inspiracją. Rozprasza negatywną energię przynosząc zrozumienie dzięki jasności myśli. Pozytywnie oddziałuje na współpracę z innymi wnosząc porozumienie i harmonię. Informację znalazłam na tej stronie, można tam przeczytać jeszcze więcej.

Kamień kupiłam na wakacjach nad morzem na jednym ze straganów. 

Pomysł na jego wykorzystanie rodził się w mojej głowie długo. Labladoryt to bardzo trudny kamień i nie jest łatwo uchwycić jego ogień. Plan był taki, żeby podczas pracy z nim wydobyć ten ogień. 

Z pierwotnie planowanej zawieszki poprzez pierścionek wyszła bransoletka. 

Było to zajęcie, które wykonywałam z ogromnym przejęciem w Sylwestra zamiast zaplanowanej inwentaryzacji. O inwentaryzacji napiszę kolejny post.
Ostatnio w sieci pojawiło się sporo prac z labladorytem. Ciekawe jakie wy macie doświadczenia z tym kamieniem, bo ja się normalnie zakochałam.