ILUVEART : iluveart

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą iluveart. Pokaż wszystkie posty

O tym, że umiem robić na drutach swetry pisałam tutaj http://iluveart.blogspot.com/2016/11/umiem-robic-na-drutach.html, a później chciałam sprawdzić ile według czasu wykonania i zużycia materiałów może kosztować sweter ręcznie robiony.

Zrobiłam wówczas sweter dla córki i sprawdzałam ile czasu mi to zajmuje tutaj można sprawdzić moje obliczenia http://iluveart.blogspot.com/2017/01/ile-kosztuje-rekodzieo.html

Dziś bez liczenia czasu, dziś konkretny opis tego jak zrobiłam sweter ile włóczki poszło i tak dalej.

Zaczynam

Włóczka HIMALAYA™ EVERYDAY BEBE LUX WŁÓCZKA 100% AKRYL ANTYPILING KOLOR 70418 100G 250M, którą można kupić tutaj https://www.pasart.pl

Do zrobienia mojego swetra wykorzystałam 4 motki czarnej włóczki i 1 nie cały motek białej włóczki.

Nabrałam 80 oczek plus 2 oczka brzegowe i robiłam ściągacz dwa oczka prawe dwa oczka lewe.

Ja lubię wysokie ściągacze dlatego robiłam długo. Ściągacz robię zazwyczaj na drutach cieńszych niż cały sweter tutaj użyłam druty 2,0.

Następnie jak już uznałam, że wystarczy ściągacza przeszłam na grubsze druty 2,5. Co 4 oczka dodałam 1 oczko tak aby całość miała 100 oczek plus dwa oczka brzegowe.

Nie robiłam profilowanej pachy, bo jakoś nie specjalnie mi to wychodzi. Kiedyś obiecuję, że zrobię. Na rękawy na ściągacz nabrałam 38 oczek plus dwa brzegowe.

Tutaj po zakończeniu ściągacza na dalszą część rękawa można dodać co 2 oczka jedno lub więcej wedle uznania U mnie to było co dwa oczka 1.

Zamykanie oczek na wykrój dekoltu przód: zamykamy środkowe 15 oczek i później obustronnie w co drugim rzędzie 1 raz 3 oczka, 2 razy 2 oczka, i 5 razy 1 oczko

Zamykanie oczek na wykrój dekoltu tył: zamykamy środkowe 27 oczek i później obustronnie w co drugim rzędzie 3 razy 2 oczka.

Ten schemat można dostosować do ilości oczek poszczególnych części swetra zmniejszając lub zwiększając ilość zdjętych oczek na środku.

Wokół dekoltu nabrałam oczka i przerobiłam plisę na odpowiadająca mi wysokość. Ja preferują plisy podwójne dlatego nabierałam oczka od strony prawej tak aby podwinięta plisę przyszyć po stronie lewej. To pozwala ukryć szwy i nitki.

Teraz szycie.

Nigdy nie lubiłam tego robić ale bez tego nie ma swetra dlatego szukałam rozwiązania i znalazłam. Szycie tak zwanym ściegiem materacowym https://www.garnstudio.com/video.php?id=211&lang=pl tylko aby móc tak szyć należy każde oczko początkowe na brzegu robótki przerabiać w każdym rzędzie. Szycie zaczynam zawsze od wszywania rękawów, a później reszta. Dla mnie tak jest łatwiej

Polecam również zobaczyć sposób prowadzenia nitek w żakardzie u mnie się sprawdził https://www.youtube.com/watch?v=uH5kDU7AE1w

Po całym opisie czas na efekt końcowy.

Tak prezentuje się sweter z obrazkiem na plecach.

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie pierwsze

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie drugie

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie trzecie

Poniżej sweter w ujęciu prezentującym przód ale minę na zdjęciu mam firmową. Na swoją obronę napiszę, że słońce świeciło mi w twarz. Dzień wcześniej padał śnieg i było ciemno więc z dwojga złego wolę tak.

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie czwarte

Zamieszczam obrazek, który umieściłam na plecach. Obrazek znalazłam na Pinterest autora niestety nie znam.

Obrazek wykorzystany do wykonania swetra iluveart

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

sklep www.iluveart.pl

Po latach postanowiliśmy sprawdzić, co się zmieniło w Albanii i jak to teraz wygląda. Wybór miejsca nie jest łatwy bo , że Albania jest bardzo malownicza i charakteryzuje się cudownymi miejscami z pięknymi malowniczymi plażami. Z uwagi na to, że Albania jest bardzo górzystym krajem, a jak powszechnie wiadomo, drogi w takiej sytuacji są bardzo kręte, postanowiliśmy wybrać tak miejscowość docelową, aby nie musieć pokonywać krętej trasy w drodze do celu. Te warunki spełniała miejscowość Ksamil położona w niewielkiej odległości od granicy z Grecją.Jak każda moja rodzinna podróż wakacyjna i ta odbyła się samochodem.

Albania to bardzo ładny i odległy kraj. Fascynacja tym państwem zaczęła się kompletnie przez przypadek. Początkowo nie bardzo wiedziałam co i jak. Postanowiłam sprawdzić, co pamiętam z geografii i tak, Albania ma dostęp do morza Adriatyckiego i Jońskiego. Stolicą jest Tirana, a waluta to lek. Albania kandyduje do Unii Europejskiej.Pierwszy raz w Albanii byłam z rodziną w 2012 roku w miejscowości Bunec Beach. Mieszkaliśmy wówczas w małym hoteliku, praktycznie na plaży.

W celu zobrazowania trasy poniżej zamieszczam mapkę poglądową, do której wykorzystałam Google Maps

Odległość z Krakowa do Ksamila to ponad 1 700 kilometrów, dlatego dla wygody postanowiliśmy pokonać drogę korzystając z noclegu na trasie. Podróż wobec tego została podzielona na dwa etapy. Pierwszy etap z Krakowa do miejscowości Nisz w Serbii, gdzie został zaplanowany nocleg i kolejnego dnia już do Ksamila, miejsca docelowego w Albanii. Droga powrotna obejmowała nocleg w miejscowości Nowy Sad również w Serbii. Moim zdaniem to był optymalny wybór.Zawsze dla mnie w przygotowaniach do tego typu wyjazdów dużą rolę odgrywa pakowanie się, jak również zabranie ze sobą tego, co lubię, czyli książki i zestaw koralików do wykonania kolejnych projektów.Standardowo na wyjazd zabieram ze sobą kilka zestawów nawleczonych koralików z których powstają sznury szydełkowo-koralikowe, a z tych powstają później bransoletki.

Poniższe zdjęcie wykonałam na plaży podczas zachodu słońca. Pokazany tutaj jest mój sposób na przechowywanie robótki podczas wyjazdów i plenerowych wycieczek. Etui na okulary zabezpiecza nie tylko okulary. Sprawdza się znakomicie jako futerał na szydełka i prace w trakcie realizacji.

Relaks na plaży.

Koraliki muszą być, ale prawdopodobnie dalsza część o Albanii może być ciekawa.

Trasa wybrana przez nas prowadziła w większej części przez autostrady. Niestety, najsłabszym odcinkiem trasy jest odcinek prowadzący przez Słowację. Nie dość, że trzeba słono zapłacić za winietę, to autostrad jak na lekarstwo nie mówiąc o drogach szybkiego ruchu. Postanowiliśmy zatem omijać drogi płatne i pokonać trasę drogami szybkimi, ale nie objętymi opłatami. Mozolne i żmudne zadanie z uwagi na to, że trasa prowadziła również przez teren zabudowany, a tam wiadomo, ograniczenia. Na Słowacji za nieprzestrzeganie prędkości grożą surowe kary. Mandat w euro musi boleć, tak mówią. Nie planuję tego sprawdzać, choć wszystko się we mnie gotowało, jak jechałam.

Długo i mozolnie się jechało, bo droga kręta i ruch duży. Stacje benzynowe, bo zwracam na to uwagę, raz że trzeba gdzieś odpocząć, a dwa, że trzeba zatankować, rozmieszczone są dość regularnie.

Słowację udało się pokonać i dojechać na Węgry. Drogi na Węgrzech również objęte są systemem winiet, które kupuje się na stacji benzynowej.

Gdy wybieramy się na dłuższy, dwutygodniowy pobyt, bardziej opłaca się zakupić w winietę miesięczną niż w tygodniową, jednak najlepiej za każdym razem jest sprawdzić ten fakt, bo ceny ulegają zmianie. Również na Węgrzech nie można narzekać na usytuowanie stacji benzynowych.

Pokonanie odcinaka trasy biegnącego przez Węgry, nie sprawiło nam większych trudności, zwłaszcza, że w wybranym przez nas kierunku Budapeszt omija się obwodnicą.

Trochę czasu zabrało pokonanie granicy węgiersko-serbskiej z uwagi na to, że był korek do odprawy, bo Serbia nie jest krajem Unii Europejskiej.

Serbia, kraj, który nie jest do końca znany, przynajmniej mnie, okazał się krajem autostrad i krajem budowanych autostrad. Opłaty za autostrady pobierane są na bramkach autostradowych w euro lub w lokalnej walucie.

Podczas płacenia za autostradę sprawdził się pomysł zabrania drobnych monet euro tak, aby płacić odliczoną kwotą bez konieczności rozmieniania . Poprzednio jak byłam zdarzyło się, że płacąc w euro, resztę otrzymywałam w lokalnej walucie. Teraz postanowiłam tego uniknąć i płaciłam odliczoną kwotą. Jedyny kłopot polegał na tym, że przyjmowane monety euro o najmniejszym nominale to 50 centów. Zwrócono mi jednak uwagę, jak próbowałam zapłacić mniejszym nominałem. . Zwracam na to uwagę, ponieważ zdziwiłam się, gdy oddano mi pieniądze, prosząc o inne nominały.

Opłaty w Serbii kształtują się następująco na mojej trasie do Albanii:

pierwszy odcinek kwota 2,50 euro
drugi odcinek kwota 6,50 euro (odcinek trasy z koniecznością pobrania biletu i zapłaty później na bramce)
trzeci odcinek kwota 1,50 euro po noclegu w Niszu
czwarty odcinek kwota 0,50 euro
piąty docinek kwota 0,50 euro

Niestety, stacji benzynowych przy autostradzie jest jak na lekarstwo, a miejsca odpoczynku pozostawiają wiele do życzenia. Osobiście nie polecam.

Trasa przez Macedonię przebiegała przez autostrady, za które opłata również dokonywana była na bramkach autostradowych. Można było zapłacić monetami euro. Stacje benzynowe w Macedonii są zdecydowanie lepsze w porównaniu z tymi w Serbii.

Opłaty za autostradę w Macedonii kształtują się następująco:

pierwszy odcinek kwota 1,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 1,50 euro

Grecki odcinek trasy również przebiegał po autostradach. Niestety, większość odcinków greckiej autostrady pod względem nawierzchni, jak rozmieszczenia stacji benzynowych i miejsc odpoczynku, pozostawia wiele do życzenia. Autostrada grecka jest odcinkowo monitorowana radarami mierzącymi prędkość oddalającego się samochodu.

Opłata za autostradę w Grecji kształtuje się następująco

pierwszy odcinek kwota 1,20 euro
drugi odcinek kwota 2,40 euro
trzeci odcinek kwota 2,40 euro
czwarty odcinek kwota 2,40 euro

Albania; trasa do miejsca docelowego nie prowadziła przez autostrady, lecz przez kręte, wąskie drogi, na które wchodziły bez uprzedzenia psy, barany i kozy, później doszły osiołki i konie i zdarzały się świnie i krowy napisałam wszystkie możliwości z uwagi na to że, podczas pobytu i zwiedzania Albanii sytuacje, w których wymienione zwierzęta były na drodze zdarzały się nader często.

Poniżej, jeszcze poglądowo, przedstawiam, jak rozłożone na etapy były opłaty za autostrady w drodze powrotnej.

Trasa powrotna.

Grecja

pierwszy odcinek kwota 2,40 euro
drugi odcinek kwota 2,40 euro
trzeci odcinek kwota 2,40 euro
czwarty odcinek kwota 1,20 euro

Macedonia

pierwszy odcinek kwota 1,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 1,50 euro

Serbia

pierwszy odcinek kwota 0,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 6,50 euro (odcinek trasy z koniecznością pobrania biletu i zapłaty później na bramce)
czwarty odcinek kwota 1,50 euro
piąty odcinek 1 euro (ten odcinek był od noclegu w Nowym Sadzie w stronę granicy Węgierskiej)

Słabym punktem wycieczki do Albanii, jeśli chodzi o czas, jest oczekiwanie na granicach, zwłaszcza powrotne oczekiwanie na kontrolę graniczną na granicy serbsko-węgierskiej, choć zapomniałam dodać, że w drodze do Albanii musiałam czekać ponad dwie godziny na granicy grecko –albańskiej na kontrolę graniczną. Te postoje nie są komfortowe z uwagi na to, co się tam dzieje. Ludzie, myśląc że przyspieszą własne przekroczenie granic, jadą pasem awaryjnym, pasem dla ciężarówek, później zmuszają innych do robienia miejsca i stwarzają niesympatyczną atmosferę.

W tym poście udało się dojechać i wrócić, choć nie opisywałam drogi powrotnej obszernie ponieważ powrót należy odbierać analogicznie do wyjazdu, tam z poprawką na miejsce noclegu tranzytowego.

To, jak dojechaliśmy i wróciliśmy, to w kolejnych postach opiszę, co jadłam, jak płaciłam, co zwiedzałam i jak wypoczywałam. Będą również skończone projekty biżuterii, jak również zdjęcia z teraz i z przed pięciu lat.

Poniżej zdjęcia Albanii i koralików oczywiście.

Plaża w Albanii w Ksamilu

Albańska droga przez góry. Zdjęcie robione z samochodu.

Osiołek na drodze. Podczas robienia tego zdjęcia Włosi, którzy za nami jechali bardzo trąbili nie wiem czemu?

Projekty, które powstawały podczas wyjazdu.

Widok z drogi na Bunec Beach.

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

https://iluveart.shop.pl

Iluveart to moje hobby. Lubię robić to, co lubię, tam, gdzie tylko mam taką możliwość. W tym roku zawędrowałam do Albanii. Poprzednio opisałam dojazd, a teraz kilka spostrzeżeń i doświadczeń związanych z jedzeniem i walutą bez koralików tym razem. Nadrobię to w przyszłości.

W Albanii walutą jest lek. Przelicznik który był aktualny podczas mojego pobytu to 1 euro = 130 lek.

Jadąc na wakacje starałam się dowiedzieć maksimum o miejscu, do którego się wybieram. Miałam trochę ułatwione zadanie, ponieważ nie był to mój pierwszy raz w Albanii. Tym razem jako miejscowość docelową wybrałam Ksamil, bo chciałam bardziej cywilizowane warunki niż ostatnio miałam. Zabrałam gotówkę i nie korzystałam z bankomatów, dzięki temu nie miałam niespodzianki ponieważ obsługiwana tam jest wyłącznie karta VISA. Kolejna sprawa dotyczy wypłacania pieniędzy z bankomatu, naliczana jest prowizja o czym poinformował nas sympatyczny Albańczyk. Również podczas płacenia na np. stacji benzynowej kartą zdarza się, że pobierają prowizję, czasem o tym uprzedzają, czasem nie. Piszę o tym dlatego, że wiem, że w dobie kart płatniczych zabieranie gotówki nie jest popularne.

Albańskie pieniądze duże nominały

Albania nie jest drogim krajem w porównaniu np. z Chorwacją. Można niestety odnieść inne wrażenie z uwagi na to, że Albańskie pieniądze mają duże nominały, a co za tym idzie ceny są odpowiednie. Największym nominałem jaki ja otrzymałam w kantorze, wymieniając euro na leki, był nominał 5 000 lek.

Najmniejszym nominałem w banknocie jest 200 lek. Natomiast nominał 100 lek otrzymamy już w bilonie. Albańczycy są tak przedsiębiorczy, że pozwalają rozliczać się w euro wydając resztę również w euro, co z jednej strony jest korzystne, z drugiej niestety stosowany jest kompletnie niekorzystny kurs euro, oczywiście dla turysty. Jeśli chodzi o jednorazowe transakcje, nie będzie mało to większego znaczenia, nie mniej jednak na dłuższą metę to się totalnie nie opłaca.

Albańskie pieniądze mniejsze nominały

Jeśli chodzi o płacenie w sklepach, na straganach i restauracjach nie jestem w stanie powiedzieć nic złego, nikt nie oszukiwał, zawsze miałam co chciałam. Albańczycy są bardzo sympatyczni, pomocni i znają angielski w stopniu komunikatywnym. Nie jest to reguła, ale nawet jak nie byli w stanie mówić po angielsku, to i tak pomagali.

Albania to również jedzenie, z jednej strony pizza, a z drugiej tradycyjne jedzenie z rybą i nadziewanymi paprykami włącznie.

W Ksamilu było tyle knajpek, restauracji i przeróżnych miejsc, w których można było zjeść, że podczas 14 dniowego pobytu można było codziennie jeść kolację w innym miejscu. Ja jednak upatrzyłam sobie super knajpę z największym wyborem tradycyjnego jedzenia i odwiedzałam ja częściej niż inne. Ujęła mnie z jednej strony swoim różnorodnym menu, z drugiej kompetentną obsługą.

Co polecam?

W pierwszym dniu, zwiędzając miejscowość trafiliśmy do knajpki położonej nad morzem. W karcie była pizza, ryby i inne dania. Moją uwagę, jak zazwyczaj nad morzem, zwraca ryba w Albanii to był Lavrek, w tłumaczeniu na polski to okoń morski. Trafił nam się wyjątkowy okaz. To był najdroższy obiad podczas całego pobytu w Albanii. Nie ma to jak dobry początek. Zauważyłam pewną prawidłowość podczas moich pobytów nad morzem, mianowicie to, że gdy obiad złożony jest z ryby, to należy liczyć się z większymi kosztami. Cena za lavreka w różnych knajpach wahała się od 800 do 1000 lek za danie. Ryba podawana jest w całości z frytkami i faktycznie jest godna polecenia.

Kolejne dania godne polecenia to papryka faszerowana, sałatka grecka, placek z grzybami, cukinia w panierce posypana parmezanem lub kiełbaska na gorąco z cebulką.

Z uwagi na to, że karta dań to nie danie możemy albo się rozczarować albo nie, wybierając coś co teoretycznie znamy. Mam tutaj na myśli np. kurczaka, który w Polsce podawany jest w inny sposób niż w Albanii, a w związku z tym smakuje inaczej.

Poniżej zdjęcia dań podawanych w knajpie i tak cukinia panierowana posypana parmezanem.

Papryka faszerowana jedna wegetariańska druga mięsna.

Sałatka grecka z takim specjalnym serem, który smakuje wybornie ale nie jak feta, którą znam.

Jedzenie podczas pobytu za granicą dla mnie zawsze jest eksperymentem. Kiedyś bardzo mnie to stresowało i wybierałam frytki z ketchupem jako danie bezpieczne lub pizzę. W temacie pizzy. W Albanii z jakiegoś powodu do pizzy, przynajmniej tej, którą jadłam nie dodawano oregano. Pizza miała w związku z tym inny smak.

W celu zobrazowania jak wygląda menu poniżej zamieszczam jego zdjęcia. Można również zobaczyć jak kształtują się ceny.

Jak wybierałam miejsce do jedzenia? Ktoś kiedyś powiedział, że w najlepszej knajpie nie ma wolnych miejsc i miał rację. Idąc spacerem ale w odpowiedniej porze patrzyłam gdzie jest duży ruch w knajpie i i to miejsce wybierałam. Wiązało się to z dłuższym oczekiwaniem na obsługę i zamówienie ale było warto.

Jednego dnia poszliśmy na kolację trochę wcześniej i wybraliśmy tak prostu miejsce do jedzenia. Było szybko i nie tak smacznie jak gdzie indziej. Obserwowałam później tą restaurację, bo chciałam sprawdzić jak w niej będzie w innych dniach i o innej porze, miałam ułatwione zadanie bo knajpa była w centralnym punkcie miejscowości. Niestety nie było ludzi, czyli teoria potwierdziła się w praktyce.

Zamawianie posiłków nie sprawiało mi problemów, ponieważ menu było albańsko-angielskie. Fajne sytuacje miały miejsce podczas serwowania posiłków przez kelnera. Często posługiwano się albańskimi nazwami co rodziło wątpliwości, bo zamawialiśmy angielskie odpowiedniki i nie zwracaliśmy uwagi na miejscowe określenia. Łatwo można było nieświadomie zjeść danie sąsiada. Wówczas postanowiłam zostawiać sobie jeden egzemplarz menu. Przydawało się to również podczas płacenia rachunków. Rachunki wypisywane były ręcznie i figurowały tam nazwy dań po albańsku. Zazwyczaj szacowanie kosztów potwierdzało się w rachunkach ale należało liczyć się z tym, że ktoś jednak mógł czegoś nie zrozumieć i coś pomieszać nie mówię, że specjalnie. Wiadomo jakie jest zamieszanie w obleganych knajpach więc porównanie rachunku z menu uspokajało obie strony. Dobrą praktyką kelnera jest również powtarzanie i sprawdzanie zamówienia przed zrealizowaniem. Nie mieli również kłopotu z zamawianiem przez dwie rodziny i oddzielnym płaceniem, wręcz sami pytali jak się będziemy rozliczać.

Albania kolejny raz mnie zaskoczyła. Pozytywnie zaskoczyła.

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania. Znajdziesz mnie również na: https://facebook.com/Iluveart https://www.instagram.com/iluveart/ https://iluveart.shop.pl