ILUVEART

Ten wpis będzie o chustach.

O chustach wykonanych na szydełku.

Zasadniczo wolę robić na drutach ale na szydełku też daję radę.

Chusta Brioshka

Pierwsza moja chusta wykonana na szydełku to brioshka. W czerwcu 2019 roku uznałam, że można zaprezentować ją światu. Chusta wykonana z przędzy zakupionej na www.kokonki.pl Wzór bardzo wdzięczny i nie wymagający dużego liczenia oczek dlatego powstały jeszcze dwie chusty według tego wzoru.

Chusta Brioshka #2 przędza od kokonków

Chusta Brioshka #1 przędza od kokonków

Chusta Brioshka #3 przędza kolorowe włóczki

Brioshka #3 wykonana z przędzy zakupionej w https://kolorowewloczki.pl/

Wzór na chustę Brioshka z którego ja robiłam powyższe chusty wygląda tak .

Brioshka schemat graficzny

Dandelion Lane

Kolejnym wzorem chusty na szydełku jest mój absolutny faworyt Dandelion. Chust według tego wzoru na ten moment zrobiłam 17 bo jestem na ostatnich rzędach egzemplarza numer 18. Raz zostałam poproszona o takie same kolory jak już robiłam, a tak to się nie powtarzały.

tutaj armia Dandelionów z podpisami dla ułatwienia z jakiego materiału są wykonane.

Dandelion #1 włóczka Scheepjes Whirl

Dandelion #2 włóczka flowers

Dandelion #3 włóczka flowers

Dandelion #4 kokonek rare

Dandelion #5 włóczka flowers

Dandelion #6 włóczka Scheepjes Whirl

Dandelion #7 przędza kokonki

Dandelion #8 włóczka Scheepjes Whirl

Dandelion #9 przędza kolorowy motek

Dandelion #10 przędza kokonek soft

Dandelion #11 przędza flowers

Dandelion #12 przędza flowers

Dandelion #13 przędza kokonki

Dandelion #14 akryl bez nazwy

Dandelion #15 przędza kolorowe włóczki

Dandelion #16 przędza zakręcone motki

Dandelion #17 przędza od zakręconych motków

Wzór na chustę dandelion możliwy był kiedyś do zakupienia na ravelry ale teraz podobno nie da się. Nie sprawdzałam, bo kupiłam dawno temu i cieszę się bardzo, że podjęłam taką decyzję mimo, że wtedy nie ogarniałam dobrze szydełka.

Ultimate Sacrifice

Trzecim moim wzorem, który lubię robić na szydełku jest chusta Ultimate Sacrifice ja ją dla siebie nazwalam Skrzydła. Wzór chusty jest jedynie opisowy dlatego podchodziłam do niej z ostrożnością. Gry już się odważyłam to okazało się, że jest intuicyjny i nie wymaga takiego liczenia oczek.

Chust według tego wzoru zrobiłam 5 chust z różnych materiałów.

trzecia to włóczka od https://kolorowewloczki.pl/ jak gratis do zamówienia (warto kupować w tej firmie mają fajne promocje)

czwarta to włóczka cotton cake

piąta to przędza zakupiona w https://zakreconemotki.com/ też polecam są mega szybcy w realizacji zamówień.

Skrzydła #1 włóczka flowers

Skrzydła #2 włóczka Alize Bella Ombre Batik

Skrzydła #3 włóczka z kolorowych motków

Skrzydła #4 włóczka cotton cake

Skrzydła #5 włóczka z zakręconych motków

It Calls Me

Czwarty i ostatni wzór chusty na szydełku, który robiłam to It Calls Me to jest ciekawy wzór z możliwością adaptacji według uznania ale trzeba liczyć oczka starannie. Mnie chusta wyszła tak

Chusta wykonana z przędzy zakupionej w https://kolorowewloczki.pl/ według mojej własnej modyfikacji.

Wygląda na to, że na dzień 25 stycznia 2022 roku zrobiłam 26 chust na szydełku. Biorąc pod uwagę pierwszą wykonaną w czerwcu 2019 roku to wychodzi 0,866 chusty na miesiąc.

Kolejny post będzie o chustach wykonanych na drutach.

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

sklep www.iluveart.pl

O tym, że człowiek uczy się całe życie to wiadomo od dawna. Ja po 40 latach robienia na drutach odkryłam jak się robi ściągacz „jak ze sklepu” . Szok. Jest idealny. Tutaj link https://www.youtube.com/watch?v=pbmQjWgaRMA&list=PLDGjtziynjjffuPHVw6R53RM_01rIR8Ii&index=21

I tak postanowiłam zacząć robić sweter, który planuję opisać w niniejszym poście. Poniżej zamieszczone opisy są poglądowe z uwagi na to, że sporo zależy od włóczki oraz sposobu przerabiania oczek luźno/ciasno. Sweter wykonany na rozmiar M.

Sweter z kolorowym żakardem Iluveart

Sweter jest robiony od góry bez szycia ale z guzikami.

Zaczynamy

Na listwę górną nabrałam 130 robiłam ściągaczem 1 oczko prawe 1 oczko lewe. Do nabrania użyłam sposobu z wyżej zamieszczonego sposobu dlatego początek składa się z połowy oczek dopiero później otrzymujemy zakładaną pierwotnie liczbę.

Wzór żakardu to motyw, który na początku ma 10 oczek.

Mój sweter składa się z 12 motywów listewki na guziki o oczek brzegowych czyli 12*10=120+9+9+2=130 (dziewięć oczek na listewkę z każdej strony przodu).

Na wykonanie swetra zużyłam 4,5 motka czarnej włóczki dora i jeden motek włóczki naco vals kolor 8923 dostępnej www.kolorowewloczki.pl i www.pasart.pl

Druty używane na ściągacze to 2.0 na resztę swetra to 2.5

Wzór żakardu ulega powiększeniu wraz z zaawansowaniem prac nad swetrem. Poniżej wzór żakardu , który wzięłam z Pinterest https://pl.pinterest.com/pin/487092515954092042/

Wzór żakardu

Po zakończeniu karczka na drutach miałam 12*28=336 oczek ponieważ jak już wspomniałam wyżej motyw się powiększa. Długość karczka to 31 cm. Karczek swetra robiłam do czasu aż żakard mi się skończył.

Teraz przychodzi podzielić oczka na rękawy, przód i tył. U mnie sprawa wygląda tak jak na poniżej zamieszczonym schemacie

Schemat podziału oczek w swetrze

Pod pachami należy dodać u mnie to 10 oczek. Później te dodane oczka rozłożą się odpowiednio na przód i tył. Podczas robienia rękawów na brzegu zostaną narzucone i będą włączone do rękawa. Taki zabieg z dodawaniem oczek powoduje lepsze układanie swetra i zapobieganie ciągnięciu.

Zapomniałam o dziurkach. Na prawym przedzie w odpowiedniej odległości robimy dziurki na guziki. Tutaj zamieszczam sposób, który też odkryłam i według niego dziurka się nie naciąga

https://www.youtube.com/watch?v=B6obMZ5PpZs&list=PLDGjtziynjjffuPHVw6R53RM_01rIR8Ii&index=25

Robimy sweter na oczekiwaną długość później należy ująć oczka na ściągacz według upodobania czy bardziej ścisłe czy luźniej.

Nabieramy oczka na rękawy łącznie z 10 dodanymi oczkami pod pachą i robimy na oczekiwaną długość. Ja rękawy robiłam na okrągło na jednym drucie z żyłką. Każdy rękaw oddzielnie. Oczka zgubiłam dopiero robiąc ściągacz czyli miałam 80 oczek rękawa i przerabiając ściągacz robiłam z dwóch jedno i zostało mi 40 oczek. Ujmujemy tak aby wyprofilować ściągacz zamykamy oczka i gotowy sweter wygląda tak

żakardowy sweter przód

żakardowy sweter tył

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

sklep www.iluveart.pl

O tym, że umiem robić na drutach swetry pisałam tutaj http://iluveart.blogspot.com/2016/11/umiem-robic-na-drutach.html, a później chciałam sprawdzić ile według czasu wykonania i zużycia materiałów może kosztować sweter ręcznie robiony.

Zrobiłam wówczas sweter dla córki i sprawdzałam ile czasu mi to zajmuje tutaj można sprawdzić moje obliczenia http://iluveart.blogspot.com/2017/01/ile-kosztuje-rekodzieo.html

Dziś bez liczenia czasu, dziś konkretny opis tego jak zrobiłam sweter ile włóczki poszło i tak dalej.

Zaczynam

Włóczka HIMALAYA™ EVERYDAY BEBE LUX WŁÓCZKA 100% AKRYL ANTYPILING KOLOR 70418 100G 250M, którą można kupić tutaj https://www.pasart.pl

Do zrobienia mojego swetra wykorzystałam 4 motki czarnej włóczki i 1 nie cały motek białej włóczki.

Nabrałam 80 oczek plus 2 oczka brzegowe i robiłam ściągacz dwa oczka prawe dwa oczka lewe.

Ja lubię wysokie ściągacze dlatego robiłam długo. Ściągacz robię zazwyczaj na drutach cieńszych niż cały sweter tutaj użyłam druty 2,0.

Następnie jak już uznałam, że wystarczy ściągacza przeszłam na grubsze druty 2,5. Co 4 oczka dodałam 1 oczko tak aby całość miała 100 oczek plus dwa oczka brzegowe.

Nie robiłam profilowanej pachy, bo jakoś nie specjalnie mi to wychodzi. Kiedyś obiecuję, że zrobię. Na rękawy na ściągacz nabrałam 38 oczek plus dwa brzegowe.

Tutaj po zakończeniu ściągacza na dalszą część rękawa można dodać co 2 oczka jedno lub więcej wedle uznania U mnie to było co dwa oczka 1.

Zamykanie oczek na wykrój dekoltu przód: zamykamy środkowe 15 oczek i później obustronnie w co drugim rzędzie 1 raz 3 oczka, 2 razy 2 oczka, i 5 razy 1 oczko

Zamykanie oczek na wykrój dekoltu tył: zamykamy środkowe 27 oczek i później obustronnie w co drugim rzędzie 3 razy 2 oczka.

Ten schemat można dostosować do ilości oczek poszczególnych części swetra zmniejszając lub zwiększając ilość zdjętych oczek na środku.

Wokół dekoltu nabrałam oczka i przerobiłam plisę na odpowiadająca mi wysokość. Ja preferują plisy podwójne dlatego nabierałam oczka od strony prawej tak aby podwinięta plisę przyszyć po stronie lewej. To pozwala ukryć szwy i nitki.

Teraz szycie.

Nigdy nie lubiłam tego robić ale bez tego nie ma swetra dlatego szukałam rozwiązania i znalazłam. Szycie tak zwanym ściegiem materacowym https://www.garnstudio.com/video.php?id=211&lang=pl tylko aby móc tak szyć należy każde oczko początkowe na brzegu robótki przerabiać w każdym rzędzie. Szycie zaczynam zawsze od wszywania rękawów, a później reszta. Dla mnie tak jest łatwiej

Polecam również zobaczyć sposób prowadzenia nitek w żakardzie u mnie się sprawdził https://www.youtube.com/watch?v=uH5kDU7AE1w

Po całym opisie czas na efekt końcowy.

Tak prezentuje się sweter z obrazkiem na plecach.

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie pierwsze

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie drugie

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie trzecie

Poniżej sweter w ujęciu prezentującym przód ale minę na zdjęciu mam firmową. Na swoją obronę napiszę, że słońce świeciło mi w twarz. Dzień wcześniej padał śnieg i było ciemno więc z dwojga złego wolę tak.

Czarny sweter z obrazkiem ujęcie czwarte

Zamieszczam obrazek, który umieściłam na plecach. Obrazek znalazłam na Pinterest autora niestety nie znam.

Obrazek wykorzystany do wykonania swetra iluveart

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

sklep www.iluveart.pl

W ubiegłym roku pierwszy raz zrobiłam chustę na drutach. To dziwne zważywszy na to, że na drutach robię od dziecka. Z jakiegoś powodu jednak uznałam, że chusty na drutach są trudne.

To prowizoryczne nabieranie oczek, łączenie ich w całość, ogromne ilości oczek jak praca się powiększa, długie druty z żyłką no same kłopoty. Ale miarka się przebrała. Chęć posiadania wygrała.

Wykorzystałam wówczas domowe zasoby włóczki i mnie zafascynowało to robienie. Zaczęłam szukać innych dostępnych wzorów, a natrafiłam na bardzo ciekawe motki, kolorowe motki.

Jak pisze producent „Kolorowe motki ombre to unikatowa ręcznie nawijana włóczka z długimi przejściami kolorów. Motki są zwijane ręcznie w ten sposób, że zmiana koloru następuje nitka po nitce tworząc efekt ombre. Najbardziej popularne są Kolorowe motki bawełniano - akrylowe”.

Tematem akrylu zajmę się w odrębnym poście ale łatwo nie będzie.

Chusta, którą tutaj chce zaprezentować to Spring Wood Shawl by Denise Bartels. Wzór dostępny na ravelry link https://www.ravelry.com/patterns/library/spring-wood-shawl

Chusta Spring Wood

Jest to największa chusta jaką zrobiłam bo zgodnie z informacją podaną w opisie wzoru na chustę potrzeba 1500 m włóczki bo chusta ma 208 rzędów. Czas wykonania w moim przypadku jest trudny do podania ponieważ robiłam ją równocześnie z innymi projektami.

Wymiary chusty patrząc na środek chusty to długość 95 cm, szerokość lub inaczej można też określić rozpiętość 190 cm po blokowaniu ale to blokowanie nie było takie jak lubię bo miejsce do blokowania zajęła choinka i musiałam sobie radzić inaczej.

Chusta wykonana jest z kolorowego motka numer 83 z 4 nitek zakupionego tutaj https://kolorowewloczki.pl/pl/p/Kolorowe-motki-kol.-83/850 pierwotnie zamówiłam 1200 m ale później zamawiałam ostatni kolor aby dokończyć projekt.

Chusta na spacerze po Krakowie

Chusta Spring wood spacer po Krakowie

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

sklep www.iluveart.pl

Dawno nie pisałam bo wydawało mi się, że nie mam o czym.
Doszłam jednak do wniosku, że napiszę o doświadczeniu z moich pierwszych targów, które odbyły się w 2018 w Warszawie.

Rynek Nowego Miasta Warszawa piękna pogoda wówczas była.

Oferta dla wystawców pojawiła się niespodziewanie. Wyświetliła mi się na fb.

Napisałam i się zakwalifikowałam i pojechałam. Targi są cykliczne więc można sprawdzić się jak się sprawdza to co się robi na takich imprezach.

Widok na kiermasz moje stoisko po prawe obok żółtego

Stoisko miałam fajnie zlokalizowane pod białym namiotem. Dzieliłam je z przesympatyczną osobą, która również jak ja zajmuje się rękodziełem tyle że nie biżuterią ale robi przecudne szydełkowe zwierzątka. Asia pozdrawiam jeśli to kiedyś przeczytasz.

Z drugiej strony cały namiot należał do wystawców, którzy w swojej ofercie mieli produkty spożywcze. Napiszę to tak bo RODO te sprawy a poza tym dobra niech tak zostanie.

W Pierwszym dniu przyszłam na stoisko później niż moi sąsiedzi i zostałam postawiona przed faktem dokonanym gdyż pani z produktami spożywczymi kazała mi się odsunąć od jej stołu bo ona musi mieć przejście. Dobra odsunęłam się, miała przejście, bo miała stoisko z degustacją i twierdziła, że musi mieć dostęp do kupujących. Niech będzie.

Stoisko dzień pierwszy

Poza tym atmosfera na targa była bardzo sympatyczna. Sporo się nauczyłam nasłuchałam i doświadczyła. Już nie wierzę, że jak klient mówi, że wróci to wróci chociaż zdążył mi się jeden pan mówiący po angielsku, który wrócił i kupił bransoletkę, którą sobie wcześniej wybrał.

Fajne było również to, że umieściłam info w Internecie gdzie mnie znaleźć i przyszło kilka osób aby mnie poznać. Czas na stoisku mijał na rozmowach poznawaniu innych wystawców i sprzedaży oczywiście. Pytanie o płacenie kartą zmotywowało mnie do tego aby sprawdzić ofertę polski bezgotówkowej.

W drugim dniu byłam trochę bardziej zdyscyplinowana i przyszłam wcześniej na stoisko i dotarło do mnie, że miejsce, które mam i za które zapłaciłam to powierzchnia namiotu od jednej nogi do połowy, bo druga połowa była dla mojej współtowarzyszki i też od nogi do mojej połowy.

Ustawiłam sobie stolik tak aby dotykał do nogi namiotu czyli na całej mojej opłaconej powierzchni. Ustawiłam produkty inaczej niż dzień wcześniej nie wiedziałam, że tak się robi, że to jedna z technik sprzedaży ale zrobiłam to intuicyjnie.

Po ustawieniu mojego stoiska przyjechała moja sąsiadka z namiotu obok. Co się okazało miała tak długi stół, że sięgał od jednej nogi namiotu do drugiej co powodowało, że przejście do przodu zostało zablokowane przez stół. Wówczas dotarło do mnie, że cały wcześniejszy dzień pani korzystała z mojej części powierzchni jako swojego przejścia. Była tak zła na to, że do mnie dotarło co i jak, że ostentacyjnie manifestowała ten fakt na każdym kroku. I tu dochodzę do sedna sprawy o którym chciałam napisać. Dostałam jedną lekcję na temat zachowań ludzkich, a później dostałam kolejną.

Pani nie odpuściła miejsca, które jej zdaniem się jej należało jako przejście do kupującego a ponieważ te nej stół miała tak wielki i nieustawny postanowiłam mimo wszystko przepychać się obok mojego stoiska ale na szczęście po swojej powierzchni wystawienniczej. Wydawać by się mogło, że już jest dobrze i nie mam się czego czepiać ale. No właśnie.

Stoisko dzień drugi

Miałam na stoisku wiszące elementy między innymi wiszące wisiory z plastrami agatu. Pani przepychając się strąciła jeden z nich ale grzecznie podniosła i przeprosiła. Nie zwróciłam uwagi na stan wisiora po odwieszeniu. Układając produkty na stoisku aby było ciekawiej postanowiłam przewiesić wisiory. Patrzę…. Jest pół plastra agatu. Drugie pół leżało na ziemi. Szok i niedowierzanie. Kamień kupiony do sprzedaży wykonany jako wisior. Cóż nie mam w zwyczaju się awanturować więc siedziałam osowiałam do końca dnia. Później również sprzedaż siadła a wizja 300 km do domu po drodze w remoncie również dała swoje więc zapadał decyzja pizza i w drogę.

Przez trasę myślałam jedynie żeby nie było korków bo to różnie bywa. Udało się przejechałam bez zbędnego stania. Później po ochłonięciu i sprawdzeniu co i jak postanowiłam zmierzyć się z rozbitym agatem. Nie chciałam aby to było moje złe doświadczenie. Plaster został sklejony widać tylko kreskę jak się dobrze wpatrzę. Później olśniło mnie, że przecież umiem obszywać kaboszony haftem koralikowym specjalnie chodziłam na warsztaty. Pisałam o tym wcześniej. No to do dzieła. Udało mi się go obszyć i zrobić z niego medalion.

Robiłam go po długiej przerwie ale wydaje mi się, że może być.

Ps. pani dostała nagrodę za całokształt w postaci mandatu za parkowanie na zakazie.

Poniżej przestawiam jak prezentuje się obszyty agat zawieszony na sznurze szydełkowo koralikowym.

Mój rozbity agat - drugie życie

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.
Znajdziesz mnie również na:
https://facebook.com/Iluveart
https://www.instagram.com/iluveart/

Po latach postanowiliśmy sprawdzić, co się zmieniło w Albanii i jak to teraz wygląda. Wybór miejsca nie jest łatwy bo , że Albania jest bardzo malownicza i charakteryzuje się cudownymi miejscami z pięknymi malowniczymi plażami. Z uwagi na to, że Albania jest bardzo górzystym krajem, a jak powszechnie wiadomo, drogi w takiej sytuacji są bardzo kręte, postanowiliśmy wybrać tak miejscowość docelową, aby nie musieć pokonywać krętej trasy w drodze do celu. Te warunki spełniała miejscowość Ksamil położona w niewielkiej odległości od granicy z Grecją.Jak każda moja rodzinna podróż wakacyjna i ta odbyła się samochodem.

Albania to bardzo ładny i odległy kraj. Fascynacja tym państwem zaczęła się kompletnie przez przypadek. Początkowo nie bardzo wiedziałam co i jak. Postanowiłam sprawdzić, co pamiętam z geografii i tak, Albania ma dostęp do morza Adriatyckiego i Jońskiego. Stolicą jest Tirana, a waluta to lek. Albania kandyduje do Unii Europejskiej.Pierwszy raz w Albanii byłam z rodziną w 2012 roku w miejscowości Bunec Beach. Mieszkaliśmy wówczas w małym hoteliku, praktycznie na plaży.

W celu zobrazowania trasy poniżej zamieszczam mapkę poglądową, do której wykorzystałam Google Maps

Odległość z Krakowa do Ksamila to ponad 1 700 kilometrów, dlatego dla wygody postanowiliśmy pokonać drogę korzystając z noclegu na trasie. Podróż wobec tego została podzielona na dwa etapy. Pierwszy etap z Krakowa do miejscowości Nisz w Serbii, gdzie został zaplanowany nocleg i kolejnego dnia już do Ksamila, miejsca docelowego w Albanii. Droga powrotna obejmowała nocleg w miejscowości Nowy Sad również w Serbii. Moim zdaniem to był optymalny wybór.Zawsze dla mnie w przygotowaniach do tego typu wyjazdów dużą rolę odgrywa pakowanie się, jak również zabranie ze sobą tego, co lubię, czyli książki i zestaw koralików do wykonania kolejnych projektów.Standardowo na wyjazd zabieram ze sobą kilka zestawów nawleczonych koralików z których powstają sznury szydełkowo-koralikowe, a z tych powstają później bransoletki.

Poniższe zdjęcie wykonałam na plaży podczas zachodu słońca. Pokazany tutaj jest mój sposób na przechowywanie robótki podczas wyjazdów i plenerowych wycieczek. Etui na okulary zabezpiecza nie tylko okulary. Sprawdza się znakomicie jako futerał na szydełka i prace w trakcie realizacji.

Relaks na plaży.

Koraliki muszą być, ale prawdopodobnie dalsza część o Albanii może być ciekawa.

Trasa wybrana przez nas prowadziła w większej części przez autostrady. Niestety, najsłabszym odcinkiem trasy jest odcinek prowadzący przez Słowację. Nie dość, że trzeba słono zapłacić za winietę, to autostrad jak na lekarstwo nie mówiąc o drogach szybkiego ruchu. Postanowiliśmy zatem omijać drogi płatne i pokonać trasę drogami szybkimi, ale nie objętymi opłatami. Mozolne i żmudne zadanie z uwagi na to, że trasa prowadziła również przez teren zabudowany, a tam wiadomo, ograniczenia. Na Słowacji za nieprzestrzeganie prędkości grożą surowe kary. Mandat w euro musi boleć, tak mówią. Nie planuję tego sprawdzać, choć wszystko się we mnie gotowało, jak jechałam.

Długo i mozolnie się jechało, bo droga kręta i ruch duży. Stacje benzynowe, bo zwracam na to uwagę, raz że trzeba gdzieś odpocząć, a dwa, że trzeba zatankować, rozmieszczone są dość regularnie.

Słowację udało się pokonać i dojechać na Węgry. Drogi na Węgrzech również objęte są systemem winiet, które kupuje się na stacji benzynowej.

Gdy wybieramy się na dłuższy, dwutygodniowy pobyt, bardziej opłaca się zakupić w winietę miesięczną niż w tygodniową, jednak najlepiej za każdym razem jest sprawdzić ten fakt, bo ceny ulegają zmianie. Również na Węgrzech nie można narzekać na usytuowanie stacji benzynowych.

Pokonanie odcinaka trasy biegnącego przez Węgry, nie sprawiło nam większych trudności, zwłaszcza, że w wybranym przez nas kierunku Budapeszt omija się obwodnicą.

Trochę czasu zabrało pokonanie granicy węgiersko-serbskiej z uwagi na to, że był korek do odprawy, bo Serbia nie jest krajem Unii Europejskiej.

Serbia, kraj, który nie jest do końca znany, przynajmniej mnie, okazał się krajem autostrad i krajem budowanych autostrad. Opłaty za autostrady pobierane są na bramkach autostradowych w euro lub w lokalnej walucie.

Podczas płacenia za autostradę sprawdził się pomysł zabrania drobnych monet euro tak, aby płacić odliczoną kwotą bez konieczności rozmieniania . Poprzednio jak byłam zdarzyło się, że płacąc w euro, resztę otrzymywałam w lokalnej walucie. Teraz postanowiłam tego uniknąć i płaciłam odliczoną kwotą. Jedyny kłopot polegał na tym, że przyjmowane monety euro o najmniejszym nominale to 50 centów. Zwrócono mi jednak uwagę, jak próbowałam zapłacić mniejszym nominałem. . Zwracam na to uwagę, ponieważ zdziwiłam się, gdy oddano mi pieniądze, prosząc o inne nominały.

Opłaty w Serbii kształtują się następująco na mojej trasie do Albanii:

pierwszy odcinek kwota 2,50 euro
drugi odcinek kwota 6,50 euro (odcinek trasy z koniecznością pobrania biletu i zapłaty później na bramce)
trzeci odcinek kwota 1,50 euro po noclegu w Niszu
czwarty odcinek kwota 0,50 euro
piąty docinek kwota 0,50 euro

Niestety, stacji benzynowych przy autostradzie jest jak na lekarstwo, a miejsca odpoczynku pozostawiają wiele do życzenia. Osobiście nie polecam.

Trasa przez Macedonię przebiegała przez autostrady, za które opłata również dokonywana była na bramkach autostradowych. Można było zapłacić monetami euro. Stacje benzynowe w Macedonii są zdecydowanie lepsze w porównaniu z tymi w Serbii.

Opłaty za autostradę w Macedonii kształtują się następująco:

pierwszy odcinek kwota 1,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 1,50 euro

Grecki odcinek trasy również przebiegał po autostradach. Niestety, większość odcinków greckiej autostrady pod względem nawierzchni, jak rozmieszczenia stacji benzynowych i miejsc odpoczynku, pozostawia wiele do życzenia. Autostrada grecka jest odcinkowo monitorowana radarami mierzącymi prędkość oddalającego się samochodu.

Opłata za autostradę w Grecji kształtuje się następująco

pierwszy odcinek kwota 1,20 euro
drugi odcinek kwota 2,40 euro
trzeci odcinek kwota 2,40 euro
czwarty odcinek kwota 2,40 euro

Albania; trasa do miejsca docelowego nie prowadziła przez autostrady, lecz przez kręte, wąskie drogi, na które wchodziły bez uprzedzenia psy, barany i kozy, później doszły osiołki i konie i zdarzały się świnie i krowy napisałam wszystkie możliwości z uwagi na to że, podczas pobytu i zwiedzania Albanii sytuacje, w których wymienione zwierzęta były na drodze zdarzały się nader często.

Poniżej, jeszcze poglądowo, przedstawiam, jak rozłożone na etapy były opłaty za autostrady w drodze powrotnej.

Trasa powrotna.

Grecja

pierwszy odcinek kwota 2,40 euro
drugi odcinek kwota 2,40 euro
trzeci odcinek kwota 2,40 euro
czwarty odcinek kwota 1,20 euro

Macedonia

pierwszy odcinek kwota 1,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 1,50 euro

Serbia

pierwszy odcinek kwota 0,50 euro
drugi odcinek kwota 1,50 euro
trzeci odcinek kwota 6,50 euro (odcinek trasy z koniecznością pobrania biletu i zapłaty później na bramce)
czwarty odcinek kwota 1,50 euro
piąty odcinek 1 euro (ten odcinek był od noclegu w Nowym Sadzie w stronę granicy Węgierskiej)

Słabym punktem wycieczki do Albanii, jeśli chodzi o czas, jest oczekiwanie na granicach, zwłaszcza powrotne oczekiwanie na kontrolę graniczną na granicy serbsko-węgierskiej, choć zapomniałam dodać, że w drodze do Albanii musiałam czekać ponad dwie godziny na granicy grecko –albańskiej na kontrolę graniczną. Te postoje nie są komfortowe z uwagi na to, co się tam dzieje. Ludzie, myśląc że przyspieszą własne przekroczenie granic, jadą pasem awaryjnym, pasem dla ciężarówek, później zmuszają innych do robienia miejsca i stwarzają niesympatyczną atmosferę.

W tym poście udało się dojechać i wrócić, choć nie opisywałam drogi powrotnej obszernie ponieważ powrót należy odbierać analogicznie do wyjazdu, tam z poprawką na miejsce noclegu tranzytowego.

To, jak dojechaliśmy i wróciliśmy, to w kolejnych postach opiszę, co jadłam, jak płaciłam, co zwiedzałam i jak wypoczywałam. Będą również skończone projekty biżuterii, jak również zdjęcia z teraz i z przed pięciu lat.

Poniżej zdjęcia Albanii i koralików oczywiście.

Plaża w Albanii w Ksamilu

Albańska droga przez góry. Zdjęcie robione z samochodu.

Osiołek na drodze. Podczas robienia tego zdjęcia Włosi, którzy za nami jechali bardzo trąbili nie wiem czemu?

Projekty, które powstawały podczas wyjazdu.

Widok z drogi na Bunec Beach.

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania.

Znajdziesz mnie również na:

https://facebook.com/Iluveart

https://www.instagram.com/iluveart/

https://iluveart.shop.pl

Iluveart to moje hobby. Lubię robić to, co lubię, tam, gdzie tylko mam taką możliwość. W tym roku zawędrowałam do Albanii. Poprzednio opisałam dojazd, a teraz kilka spostrzeżeń i doświadczeń związanych z jedzeniem i walutą bez koralików tym razem. Nadrobię to w przyszłości.

W Albanii walutą jest lek. Przelicznik który był aktualny podczas mojego pobytu to 1 euro = 130 lek.

Jadąc na wakacje starałam się dowiedzieć maksimum o miejscu, do którego się wybieram. Miałam trochę ułatwione zadanie, ponieważ nie był to mój pierwszy raz w Albanii. Tym razem jako miejscowość docelową wybrałam Ksamil, bo chciałam bardziej cywilizowane warunki niż ostatnio miałam. Zabrałam gotówkę i nie korzystałam z bankomatów, dzięki temu nie miałam niespodzianki ponieważ obsługiwana tam jest wyłącznie karta VISA. Kolejna sprawa dotyczy wypłacania pieniędzy z bankomatu, naliczana jest prowizja o czym poinformował nas sympatyczny Albańczyk. Również podczas płacenia na np. stacji benzynowej kartą zdarza się, że pobierają prowizję, czasem o tym uprzedzają, czasem nie. Piszę o tym dlatego, że wiem, że w dobie kart płatniczych zabieranie gotówki nie jest popularne.

Albańskie pieniądze duże nominały

Albania nie jest drogim krajem w porównaniu np. z Chorwacją. Można niestety odnieść inne wrażenie z uwagi na to, że Albańskie pieniądze mają duże nominały, a co za tym idzie ceny są odpowiednie. Największym nominałem jaki ja otrzymałam w kantorze, wymieniając euro na leki, był nominał 5 000 lek.

Najmniejszym nominałem w banknocie jest 200 lek. Natomiast nominał 100 lek otrzymamy już w bilonie. Albańczycy są tak przedsiębiorczy, że pozwalają rozliczać się w euro wydając resztę również w euro, co z jednej strony jest korzystne, z drugiej niestety stosowany jest kompletnie niekorzystny kurs euro, oczywiście dla turysty. Jeśli chodzi o jednorazowe transakcje, nie będzie mało to większego znaczenia, nie mniej jednak na dłuższą metę to się totalnie nie opłaca.

Albańskie pieniądze mniejsze nominały

Jeśli chodzi o płacenie w sklepach, na straganach i restauracjach nie jestem w stanie powiedzieć nic złego, nikt nie oszukiwał, zawsze miałam co chciałam. Albańczycy są bardzo sympatyczni, pomocni i znają angielski w stopniu komunikatywnym. Nie jest to reguła, ale nawet jak nie byli w stanie mówić po angielsku, to i tak pomagali.

Albania to również jedzenie, z jednej strony pizza, a z drugiej tradycyjne jedzenie z rybą i nadziewanymi paprykami włącznie.

W Ksamilu było tyle knajpek, restauracji i przeróżnych miejsc, w których można było zjeść, że podczas 14 dniowego pobytu można było codziennie jeść kolację w innym miejscu. Ja jednak upatrzyłam sobie super knajpę z największym wyborem tradycyjnego jedzenia i odwiedzałam ja częściej niż inne. Ujęła mnie z jednej strony swoim różnorodnym menu, z drugiej kompetentną obsługą.

Co polecam?

W pierwszym dniu, zwiędzając miejscowość trafiliśmy do knajpki położonej nad morzem. W karcie była pizza, ryby i inne dania. Moją uwagę, jak zazwyczaj nad morzem, zwraca ryba w Albanii to był Lavrek, w tłumaczeniu na polski to okoń morski. Trafił nam się wyjątkowy okaz. To był najdroższy obiad podczas całego pobytu w Albanii. Nie ma to jak dobry początek. Zauważyłam pewną prawidłowość podczas moich pobytów nad morzem, mianowicie to, że gdy obiad złożony jest z ryby, to należy liczyć się z większymi kosztami. Cena za lavreka w różnych knajpach wahała się od 800 do 1000 lek za danie. Ryba podawana jest w całości z frytkami i faktycznie jest godna polecenia.

Kolejne dania godne polecenia to papryka faszerowana, sałatka grecka, placek z grzybami, cukinia w panierce posypana parmezanem lub kiełbaska na gorąco z cebulką.

Z uwagi na to, że karta dań to nie danie możemy albo się rozczarować albo nie, wybierając coś co teoretycznie znamy. Mam tutaj na myśli np. kurczaka, który w Polsce podawany jest w inny sposób niż w Albanii, a w związku z tym smakuje inaczej.

Poniżej zdjęcia dań podawanych w knajpie i tak cukinia panierowana posypana parmezanem.

Papryka faszerowana jedna wegetariańska druga mięsna.

Sałatka grecka z takim specjalnym serem, który smakuje wybornie ale nie jak feta, którą znam.

Jedzenie podczas pobytu za granicą dla mnie zawsze jest eksperymentem. Kiedyś bardzo mnie to stresowało i wybierałam frytki z ketchupem jako danie bezpieczne lub pizzę. W temacie pizzy. W Albanii z jakiegoś powodu do pizzy, przynajmniej tej, którą jadłam nie dodawano oregano. Pizza miała w związku z tym inny smak.

W celu zobrazowania jak wygląda menu poniżej zamieszczam jego zdjęcia. Można również zobaczyć jak kształtują się ceny.

Jak wybierałam miejsce do jedzenia? Ktoś kiedyś powiedział, że w najlepszej knajpie nie ma wolnych miejsc i miał rację. Idąc spacerem ale w odpowiedniej porze patrzyłam gdzie jest duży ruch w knajpie i i to miejsce wybierałam. Wiązało się to z dłuższym oczekiwaniem na obsługę i zamówienie ale było warto.

Jednego dnia poszliśmy na kolację trochę wcześniej i wybraliśmy tak prostu miejsce do jedzenia. Było szybko i nie tak smacznie jak gdzie indziej. Obserwowałam później tą restaurację, bo chciałam sprawdzić jak w niej będzie w innych dniach i o innej porze, miałam ułatwione zadanie bo knajpa była w centralnym punkcie miejscowości. Niestety nie było ludzi, czyli teoria potwierdziła się w praktyce.

Zamawianie posiłków nie sprawiało mi problemów, ponieważ menu było albańsko-angielskie. Fajne sytuacje miały miejsce podczas serwowania posiłków przez kelnera. Często posługiwano się albańskimi nazwami co rodziło wątpliwości, bo zamawialiśmy angielskie odpowiedniki i nie zwracaliśmy uwagi na miejscowe określenia. Łatwo można było nieświadomie zjeść danie sąsiada. Wówczas postanowiłam zostawiać sobie jeden egzemplarz menu. Przydawało się to również podczas płacenia rachunków. Rachunki wypisywane były ręcznie i figurowały tam nazwy dań po albańsku. Zazwyczaj szacowanie kosztów potwierdzało się w rachunkach ale należało liczyć się z tym, że ktoś jednak mógł czegoś nie zrozumieć i coś pomieszać nie mówię, że specjalnie. Wiadomo jakie jest zamieszanie w obleganych knajpach więc porównanie rachunku z menu uspokajało obie strony. Dobrą praktyką kelnera jest również powtarzanie i sprawdzanie zamówienia przed zrealizowaniem. Nie mieli również kłopotu z zamawianiem przez dwie rodziny i oddzielnym płaceniem, wręcz sami pytali jak się będziemy rozliczać.

Albania kolejny raz mnie zaskoczyła. Pozytywnie zaskoczyła.

Pozdrawiam i zachęcam do komentowania. Znajdziesz mnie również na: https://facebook.com/Iluveart https://www.instagram.com/iluveart/ https://iluveart.shop.pl

Subskrybuj: Posty ( Atom )

featured Slider

Kilka chust wykonanych na szydełku.

Chusta Brioshka

Dandelion Lane

Ultimate Sacrifice

Sweter z kolorowym karczkiem

Czarny sweter ze wzorem na plecach

Chusta Spring Wood i druty

Pouczajaca sytuacja

ILUVEart w Albanii jak dojechać i wrócić

ILUVEart w Albani jedzenie i waluta

About Me

Search This Blog

Labels

featured Slider

Kilka chust wykonanych na szydełku.

Chusta Brioshka

Dandelion Lane

Ultimate Sacrifice

Sweter z kolorowym karczkiem

Czarny sweter ze wzorem na plecach

Chusta Spring Wood i druty

Pouczajaca sytuacja

ILUVEart w Albanii jak dojechać i wrócić

ILUVEart w Albani jedzenie i waluta

About Me

Sklep ILUVEart

Obserwatorzy

Tutaj kupuję

Search This Blog

Labels